kakamiss...

tagal ko nang nde nakakapagupdate, 3months na ata.. since december.. hehe! super busy kc e.. hay grbe.. ang bili sbra ng panahon... ngyn march na.. sa monday wla na pasok.. partly sa akin, masaya partly malungkot... masaya kc wla nang hirap tapos na paghihirap.. pahinga na..
summer vacation na.. pero partly malungkot.. kc mamimiss ko tlga HS3C ng sobra sobra.. lahat ng kakulitan, katakawan, katatawanan, kalungkutan.. lahat lahat na... hay.. nakakaiyak super isipin na maghihiwa-hiwalay na kami lahat.. nung una tlga akala ko super baboy ng section 3c.. kc andun un mga mayayabang and nde ko feel.. pero as the school year passes.. narerealize ko... na pinakadabest tlga ang 3c sa buong 3rd yr para sa akin... dito ako nagstay for like 12months, 5days a week, 9hours a day... kaya super napalapit narin sakin mga tao sa 3c... pati narin si ms. bagsic.. kala ko nung una, super taray nya, kc natatandaan ko pa nung 1st day, late ako.. tapos pag pasok ko.. nagulat ako.. kc bago un teacher.. di lang un... super gulo pa ng buhok nya.. natatandaan ko pa yun... hihi.. tpos ang taray taray nya towards sa amin... gnun.. tpos lagi pang nakasimangot pag papasok ng classroom... kya nkakainis dba.. ang ganda ganda ng araw mo tpos andun cya nakasimangot prng naninira ng araw.. pero despite that.. super nagpapasalamat parin ako cya naging adviser namin sa lahat ng pwdeng mging advisers sa 3rd year... kc alam ko na kht gnun cya sa amin, lagi nya kaming pinapagalitan, inis na cya, pero may pakialam parin cya sa amin.. and she made usfeel that teachers are our second mother... :) hay.. nakakalungkot talagang isipin na gnun na mgyayari after this school year... hiwalayan na.. pero wla narin kc magagwa e... that's life e.. people come and go...

"People come and go in you life, but only true friends leave prints in your heart."

hay ayun.. nakakaiyak tlga.. basta nlng para sa 3c... alam kong iba iba tayo lahat, may mga matatalino, antukin, patay-gutom, maiingay, kht na ganun tayong mga iba iba ng mga attitude and personalities, alam kong may isang element sa atin na nakakapgbond sa atin to be united as a whole, sa mga kahirapan, kasiyahan, kaweirdohan.. parang yung pag isa naging maingay, buong class nakikiride na.. pag malungkot nagdadamayan lahat tayo.. parang ganun.. hay.. sana next year tayo tayo ulit un mga magkakaklase.. :( hay... basta walang limutan...

"nung una, lagi kong sinasabi na sana matapos na yung school year na to, kc sobrang hirap ng academics... nakakapressure tapos laging pagod.. pero nung nalaman kong andyan ang 3C sa likod ko, ngkamali pala ako.. kahit na alam kong napakahirap ng mga gngwa sa school.. sana nde na matapos yung year..."

HS3C 2005-2006

i will never forget you...